Anılar

| – |

Tatlı bir esintili sakin bir akşam üstünden merhaba. güneşin batmasına bir kaç saat var. cırcır böcekleri görevlerini ifa ediyorlar.çok tatlı bi gün ışığı var birazdan bulutların arasından kendini daha da iyi gösterecek.Uzun zamandır hasretini çektiğim sessiz sakin ıssız bi ortamdayım.hem kafamı boşaltıyorum hem dolduruyorum.bu şey gibi zamanında parçalanmış disklerin defrag durumu onun gibi(zamanında çok yaptım).22 mayıs günü buraya geldim. bulunduğum yerin önemi olmamakla birlikte doğanın içinde bi yer. arkamda görkemli dağlar var.çam ve adını bilmediğim insan eli değmemiş onca ağaç . buraya gelmek kolay olmadı ama bu kısa yolculuk tecrübem bana gösterdiki ortada ters gidebilecek bir şey varsa mutlaka ters gidecek. ayrıca gelirken etrafta her ne kadar amca diyenler çıksada henüz içinde yaşadığım evler yıkılmadığı için yaşlandığım söylenemez.
ne çok evde yaşadım halbuki . Ne çok sokakta yürüdüm ne çok insan gördüm. Yaşanmışlıkları tecrübeler kütüphanesinde raflara koysak evliya sınıfında bi yerim olurdu muhtemelen.nerde olabilirim ki ? en derin vedalar mezarlıklardadır, evet babanneme ve ananeme geldim . ismini aldığım dedem de burada ama beni tanır mı bilmiyorum.neredeyse tüm mezarları gezdim tanıdık soy isimleri unutulup giden mezarları dolaştım, hiç biri göğsüm kadar geniş değil. son bir kaç gündür artan kabusları sığdırıyorum göğsüme.egzamam stresten hiç olmadığı yayıldı. hissetiklerimi sezgilerimi vesveseleri tüm ızdırapları sığdırıyorum göğsüme..ben nasıl gidilir bilmem gittiğim her yol attığım her adım ciğerimin ortasına saplanacak. yeni yüzler göreceğim.hiç bilmediğim hayatlara grip çıkacağım.için için ağlayarak kurduğum cümlelerin kimseye değmemiş olmasının ne demek olduğunu göğsüme sığdıramıyorum.göğsüm daralıyor.söylenememiş cümlelerin yarım kalmasını içime sığdıramıyorum.bazı hislerin bazen bu kadar acımasız oluşunu ne yaparsa yapsın halledemiyor insan . ve ne yaparsa yapsın bazen tarif edemiyor içindeki ızdırabı. bazen canerle konuşuyorum bir müddet sonra utanıyorum. bazen yıldırayla utanmadan içimi döküyorum biraz sonra dinlemekten sıkıldığını fark ediyorum. belki ananemde sıkıldı . birazda babaanneme anlatmalıyım. Hemen Neden diye sorma babaanne , onu ben de kendi kendime açıklayabilmiş değilim henüz.zamanın nedensiz ve boşuna geçtiğini bende biliyorum.çoktandır kalbimin sıkıştığını biliyorum ama yine de soranlara alışkanlıkla iyiyim diyeceğim. burada bunca yatana Kederli olduğum söylenemez.Ne taze bir ölüye sahibim, ne felâket geçirenlerim var.oturuyorum öylece. İyi ki etrafımda kalbimi tanıyanlar yok.Hiç beklemiyordum babaanne.beklemiyordum.Gizlice düşündüğüm, farkedilmesinden korktuğum şeyleri kime anlatabilirdim başka. seninle 4 bir de ben 5 kişi olduk. Bocaladım biliyorum , yeniden başlamak kolay mı öyle . kalbimden geçenleri yaptıklarımı yapmadıklarımı siz biliyorsunuzdur , yüzüm olmasa gelir miydim size anlatmaya.ilerdeki kadın ağladığımı fark etti sanırım . gözlerini kaçırıp kaçırıp bana bakıyor . Mezarlıklar ağlamak ve vedalar için en uygun yer değil mi neden garipsediki. ya da çok mu oturdum mezar başında. bir fatiha üç ihlas okumak ne kadar sürebilir ki , kadın da haklı.Dedem beni bilmez dedeme gitmeyeceğim ama siz beni tanırsınız belki kalbimden de haberdarsınızdır. içime atmak beni öldürecek diye korkuyorum. bu ızdırabı yaşamak kimselere belli edememek ölüm kadar gerçek. toprağınıza bir kaç bidon su dökeceğim birazda otları temizler kalkarım. Huzur içinde yatın. Bugün 22 mayıs pazar . Bilmiyorum bu kadar vesveseyi şeytan mı veriyor ama ruhum dün geceden bu yana çok bunaldı. kötü kabuslar gördüm. suretleri anlaşılır kabuslardı. gözlerim acıyor yazamıyorum yoruldum ..

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir