Negis çiçeği

SANA DA OLUYOR MUYDU ?

Saat gecenin biridir. 

Mutfakta sadece aspiratör ışığını yakıp , tezgahın kenarına oturmak bu noktayı sadece yaşayanlar bilir… sizde bazen durup “işler buraya nasıl geldi” diyor musunuz. Ben diyorum .

Hayal kırıklığı bu durumu tanımlamaya asla yetmez

Yaşam boyu başıma geleceğini asla düşünmediğim gecelerim ve deneyimlerim oldu. Yolculuk boyunca inanılmaz ve sert darbeler aldım. Ve ilerlerken bu duygularla baş edebilmeyi hiç öğrenemedim.Artık bunun bir parçam olduğuna inanıyorum. 

Beynim olanlar yüzünden hala yanıyor . Olanların cevaplarını ve nedenlerini bulmaya çalışırsın ama  hiç yoktu.

O an yolculuğun bittiğini hissediyorsunuz. Kaçma eğilimi gösteriyorsunuz çünkü değişim kapınızda. 

Ama inanamadım kafam bu işe yatmadı. Nergis çiçeğinin bu denli ani solup gitmesine.

Ama sonra gerçeklik vuruyor bu sadece bir başlangıç diyorsun. 

Daha mı iyi içten içe daha mı kötü bilmiyorum. Böyle zamanlarda acaba nerede yanlış yaptım deyip duruyorum. 

Tekrardan Tüm hislerimi sakladım bu hep yaptığım şey olmuştur.

Olanlar karşında nergise hissettirmemeye çalıştım. Deneyimle sabittir ne kadar itersen o kadar karmaşıklaşır. Ya da ,Kendi tavsiyemi dinlemeliyim.bu kadar suçlu hissetme. Hatalarım oldu ama daha iyisini yapabilirim. Burada hayatımın ikinci şansını daha başlamadan bitirdin diye düşünüyordum ,ama aslında ..  

her neyse.

Kitapta söylediği gibi “ kalp kırıklığı her zaman yeni bir yolun ateşleyicisidir”. Öyle olmalıydı ..açıkçası öyle olması gerek. Nergis çiçeği seni yaşatmaya çalışmanın bana ne yaptığını görüyor musun?Neden evren bana bunu yapıp duruyor? Bir çiçekle yaşamayı dahi beceremiyorum. Kesinlikle Kader benim için şanssızlık kelimesinin eş anlamlısı.

🔹

Dünyayı biz yaratmadık ve dünya bizi mahvetti.Burası hüznü avutacak gibi değil.Yapabileceğimiz tek şey bu döngüyü sürdürebilecek miyiz yoksa kıracak mıyız.Ona karar vermek gerekiyor.Yaşamamız gereken hayatı uğuruna savaşarak kazanıyoruz.Bunun kolay yoldan öğrenmedim.Kayıp olmadan aşk olmaz.Nergis çiçeğinin yasını tutacağım.Ama yine de aşk gerçek ve eksiksiz olabilirdi.olabilir.olması mümkün olmalı.Sanırım önceki hayatımda daha iyimserdim..

♦️

Lakin kahraman ölecek , orası tartışmaya açık değil. Ve Bence tüm sonlar da tıpkı Başlangıçlar gibi övgüyü hak ediyor. Çünkü bazen bitirmek başlamaktan daha zor. 

🔹

Mutsuz olmaya ,acı çekmeye en önemlisi de bir özleme ayıracak vaktimin olmadığını geçmişim hatırlatsa da ,  bu kez işler daha komplike, içimde kanayan bazı yaralar var.boşluklardan düşmek, öylece bir başına bırakılmış ne ve niye olduğunu düşünmek ızdırap verici.o gittiğin yerleri terk etmek, iş çıkışı eve dönerken kafandakilerle başbaşa kalmak…Acı geçmez ancak daha da dayanılır hale gelir der büyükler . Ancak kaçacak yerin olmadığı yerde acı ile yüzleşmek de kaçınılmazsa en iyi bildiğin şey yapmak gerekiyor şiirse şiir Sezen Aksuysa Sezen Aksu , Özlemekse Özlemek . Yazar Benjamin W. acının insanı yola getirdiğine inanırmış belkide doğrudur bilmiyorum şimdilik özlemekle meşgulüz.

🔹

Seni ne ile bırakıyorum? En önemli şey bu olsa da,Dünya ne iyi ne de adil bir yer. O yüzden öncesi ve sonrasını bilmek için çabalamadım.en azından bu konuda kendimi geliştirdim.bravo. güzel bir şey duymak istersen; Duvarda pencere açmak karanlık odayı nasıl değiştirirse beni öyle değiştirdiğini bilmeni isterim.

🔹

Peki şimdi gerçekten ne yapacağız?Travmatize olmuş kişiyi ancak sevilmek iyileştirir. Ama bu ilgi, şevkat ve sevgi ona hiç tanıdık olmadığı için bunları ona veren insandan önce şüphe eder sonra test eder sonra reddeder yani dünyayı karşındakine dar eder ve sonunda da onu cezalandırır.  Bu ceza çoğunlukla terk etme şeklinde tezahür eder.artık kendi yaralarını başka yerde açıp yaralarından arınır. Cezaya şükür tam da burada devreye giriyor. O anda olup biteni kavrayamasak bile hayrımıza olacağına inanıp, zamana bıraktık ..

Şairin dediği gibi

“sessiz ve kaygan zaman üstünde

unutulmuş ve aldırmaz görünüyoruz”

Neredeyse unutuyordum merak etme nergis vazoda nasıl yetişir senin için öğreneceğim. 

Yeterki bir daha solmasın.

🔹