baykuşlar sınıfı

Güzellik anlatılmaz çünkü insan hayret ettiği şeyler üzerine konuşmaz.Bir şeyin neden bu kadar güzel olduğuna dair sır , burada gizlidir. Güzelliğin sırrı , onun tekrar yaşanamaz oluşundadır. Bir defa tadılır , bir defa yaşanır. İkincisinde pürüz başlar. Pürüz çıkıntıdır kusurdur. Sanılanın aksine çok dikkatli bakanlar değil , kendinden başka her şeye dikkat kesilenler kusurları ilk görendir. Güzellik zorunlu olarak bir görünümdür . İçinde opaklık barındırır . Opak gölgeli demektir . Gölgeyi kaldırma ise büyüyü bozar ve onu tahrip eder . Bu yüzden güzel , doğası gereği üzerinden gölgesi kalkmamış olandır. Kendi mağarasını inşa etmiş , kendi kozasını örmüş , dışarıdan gelecek hiçbir şeyle değer kaybetmeyecek bir yapıya sahiptir. Gölgeyle olan yoldaşlığı da buradan gelir. Çünkü güzeli herkes göremez .Diğer yandan güzel, görünmüyor diye de güzelliğinden bir şey kaybedecek değildir. Bu toprakların bir güzeli olan Mevlana da şöyle demiştir : ‘ insan gözdür öte yanı derinden etten başka bir şey değil. Gözü neyi görürse , değeri o kadardır insanın’

Belki de bundan olsa gerek bizim coğrafyamızda “güzel bakan güzel görür” inancı hakimdir ve “kusur , görenindir” aynı zamanda .